In plaats van een Amerikaanse droom, waarin mensen zichzelf moeten optrekken uit de klei, geloof ik in een Europese droom, waarin mensen elkaar optrekken.
Een oud gezegde
stelt dat als het vuur dooft de wolven naderen. Veel mensen hebben het gevoel
dat vandaag het maatschappelijke vuur op doven staat. Laten we dat vuur met
overtuiging en nieuwe energie weer aanwakkeren.
Meer dan ooit tevoren leven we in een tijd waar individualisme, eenzaamheid en vervreemding centraal staat. Corona stelt dat op scherp. Maar corona toont ons ook de contouren van een betere toekomst. Dit is een pleidooi voor nieuwe dromen, voor meer verbondenheid en samenwerking. Zodat iedereen vooruit kan gaan.
Mensen zijn de oplossing, niet het probleem
Het lijkt soms alsof alles een strijd is. Als je succes hebt, is dat je eigen verdienste en heb je gewonnen. Als je faalt, dan is het je eigen fout en heb je verloren. Dat zet mensen tegen elkaar op en vooral: het is een fout idee over hoe we onze samenleving best organiseren.
Want de meeste mensen deugen. We gaan er op vooruit omdat we samenwerken, niet omdat we elkaar bestrijden, als winnaars en verliezers. Dat zadelt ons namelijk op met vervreemding, wantrouwen en een angstcultuur. We vernietigen mens en planeet, alsof we niet eens bekommerend zijn om de schade.
We hebben nood aan een nieuw verhaal, aan een hertekening van onze samenleving, aan een andere aanpak. Eentje van samenwerking, van kansen en hoop, van herstel en opbouw. En corona biedt ons de uitgelezen resetknop.
Emancipatie weer centraal
We kunnen pas vooruitgaan als er solidariteit en een rechtvaardige verdeling van de welvaart is. Vooruitgang voor iedereen kan pas met investeringen in goede sociale voorzieningen die toegankelijk en betaalbaar zijn noodzakelijk, onder meer in gezondheidszorg, kwalitatieve (sociale) huisvesting, in onderwijs waarin elk kind alle kansen krijgt om zijn of haar talenten te ontwikkelen, in betekenisvolle jobs, in cultuur en in maatregelen om de klimaatomslag mogelijk te maken.
Als samenleving hebben we de plicht om handvaten te bieden zodat wie niet op eigen kracht vooruit weet te komen, er toch raakt. Een samenleving die kansen en mogelijkheden biedt aan iedereen, staat sterker. Daarom moeten we sterk inzetten op helpende handen en een stimulerende omgeving via onderwijs, cultuur, sport en buurtwerking. Zo werken we weer aan emancipatie, een prachtig streven dat we helaas wat hebben laten ondersneeuwen de laatste jaren. Tijd om het weer in de kern te brengen van onze politiek.
Vernieuwen met én voor iedereen
Voor een nieuwe vooruitgang is een sterke en ondernemende overheid nodig. Een overheid die een consequente langetermijnvisie uitzet, initiatief neemt en investeert, maar ook hervormt en zorgt dat iedereen eerlijk bijdraagt zodat investeringen en bescherming mogelijk blijven. Het is belangrijk dat we op die manier het vertrouwen van de mensen in het systeem, in de democratie en in de politiek herstellen.
Die overheid moet de lijnen uitzetten in het algemeen belang. Maar om de grote uitdagingen van deze tijd aan te pakken, zijn stevige partnerschappen en gezamenlijke ambities nodig.
Door iedereen te betrekken – bedrijven, kennisinstellingen, organisaties, overheden en vooral: de mensen – en samen te werken kunnen we werken aan de oplossingen van morgen. Leuven past dit unieke samenwerkingsmodel met succes toe voor een brede waaier aan uitdagingen op vlak van bijvoorbeeld klimaat, samenleven, cultuur, economie tot toponderwijs en -zorg. Telkens is de rode draad vernieuwen en vooruitgaan met én voor iedereen.
Betekenis vinden
Mensen willen deel uitmaken van de groep en meebouwen aan de samenleving, een bijdrage leveren, aan een gemeenschappelijk doel meewerken. We hebben behoefte aan generositeit en groepsgevoel. Betekenis vinden we door te zorgen voor anderen, je gezin, in de buurt, het verenigingsleven of de geloofsgemeenschap, niet via strijd of door consumptiegedrag. Zorgzaamheid en betrokkenheid verbeteren ieders welbevinden.
Daarbij kiezen we ook resoluut voor inclusie en diversiteit als kracht. De meest welvarende plaatsen zijn die plekken waar diversiteit wordt omarmd. Als we ervaringen en tradities delen, als we mogen zijn wie we willen zijn, kunnen we samenwerken aan een gemeenschappelijk doel en een betere toekomst.
Een vooruitstrevend wij-denken
In plaats van een Amerikaanse droom, waarin mensen zichzelf moeten optrekken uit de klei, geloof ik in een Europese droom, waarin mensen elkáár optrekken.
Het is mijn overtuiging dat we kracht kunnen putten uit een vernieuwd en vooruitstrevend wij-denken. Als we de verschillende lagen in onze samenleving kunnen verbinden rond hoopgevende sociale, economische en ecologische ambities die het leven voor iedereen beter maken en de grootste uitdagingen van onze tijd – klimaatopwarming, armoede, ziekte en uitsluiting – aanpakken, dan staat ons een positief nieuw begin te wachten.
